Reis naar zonnige oorden

De dag na Pasen, 10 april ben ik in IJmuiden aan boord van de Saffier gestapt. Tijd voor een nieuwe reis. Deze reis had ik al eens gedaan en ook een tweede keer, al heb ik ‘m toen nooit af kunnen maken vanwege de machine kamer brand.

Eenmaal aan boord gebracht wilde ook de machinist van boord. Zijn aflosser, van een uitzendbureau vond het toch geen leuke boot en wilde niet varen. Op stel en sprong moest er dus een andere machinist aan boord komen want we gingen de volgende ochtend vroeg vertrekken. De machinist die namelijk op dat moment aan boord was, wilde absoluut geen meter verder varen. Een lastig parket..

Gelukkig kwam er ’s avonds na het eten toch een goede machinist aan boord en die zou ons weer verlaten in de volgende haven.
De reis ging dus van IJmuiden naar Salerno (Italië) naar Gemlik en Rota (Turkije). Eenmaal vertrokken kregen we meteen een partijtje slecht weer over ons heen en met een buikje vol met stalen rollen voor de auto fabrikanten slingerden we aardig over de Noordzee. Goede hoop hadden we voor de Middelandse zee, het was immers al april en dan moest het gewoon al mooi zijn, hartstikke zuidelijk!
Helaas moesten we het in de middelandse zee ook behoorlijk ontgelden, alleen het stukje Gibraltar was lekker varen. Het mocht de pret niet drukken, met half lege soepborden aten we allemaal toch ons bordje nog keurig leeg.

Op donderdag 19 april laat in de middag kwamen we aan. Ik had gehoopt dat we net als de vorige reis op zaterdagmiddag aan kwamen en dat ze maandag pas wilden gaan lossen, lekker stappen en cocktails drinken! Helaas zat dat er niet in want op vrijdag werd er gelost.
De machinist en de kapitein werden afgelost in Salerno; ze vonden het wel weer mooi geweest en waren blij dat ze van de slingeringen af waren. Het weerkaartje zag er wel een stuk zonniger uit dan de wind die we eerder mee gemaakt hadden.

Gelukkig konden we nog wel even de wal op en hebben we genoten van overheerlijke pizza’s en zelfs nog een cocktailtje toe! Het vakantie gevoel kon eindelijk beginnen. Behalve dan dat er de volgende ochtend vroeg wel werd begonnen met lossen..
Tussen behoorlijke buien door weliswaar, maar toch alles gelost en aan het einde van de vrijdag konden we al weer koers zetten richting zee.
Eenmaal op zee klaarde het weertje zienderogen op en werd het alleen maar beter!
Op zaterdag stond er nog een klein beetje wind en die was op zondag ook vertrokken! Het kwik steeg al vrij snel richting de 30 en in de zon was het heerlijk toeven. Ik ben daarom op zondag op dek gaan liggen, tussen alle zingende en speels fladderende vogeltjes. Heerlijk liggen bakken eind april.

Cruise schip Saffier was geboren!

Lekker varen tussen de Griekse eilanden, de volgende ochtend de Dardanellen passage en op dinsdag 24 april gingen we ’s middags ten anker. We mochten Gemlik nog niet in!

Gelukkig op woensdag wel en kon er meteen begonnen worden met lossen. Uiteraard na 100x zeggen, nee je krijgt geen sigaretten en als je een cola’tje wil moet je bij je eigen baas zijn. Op de een of andere manier denken stuwadoors altijd dat wij een gratis winkel zijn en willen ze altijd wat van je hebben. Onder het mom van ‘ja maar we werken zo hard’. Volgens mij werken wij aan boord net zo hard (of harder ;-)) en wij krijgen nog een cadeautje van hun kant!
We zeiden dan ook resoluut nee met z’n allen. Donderdagochtend om 0230u kregen we de loods, alles was weer gelost en wel voor deze haven en konden koersen richting Rota, dit is wel 68 zeemijlen verder, wat ongeveer 6uurtjes varen is. Een vrij hechtische tijd met weinig slaap. Eenmaal in Rota werd er niet eens meteen gelost, nee dat begon pas ná middernacht! Dus vrijdagochtend, 27 april kregen we pas weer een heel leeg ruim te zien. Om 0900u de loods en toen wisten we onze vervolg reis ook meteen al!
In Burgas, Bulgarije ammonium nitraat laden voor Abu Qir, Egypte.
Om in Bulgarije te komen moesten we wel eerst ‘nog even’ door het Bosporus kanaal. Dat verbindt de zee van Marmara met de Zwarte zee. Toen we bij de ingang van het kanaal kwamen werd ons verteld dat het nog wel eens kon duren en we moesten het anker er maar in gooien, dat gedaan en het anker hield niet geweldig, dus met een goede uitkijk, wat meer anker ketting op de bodem, was het wel aardig te doen. Er stond evengoed een fris windje en het kwik kwam hier niet hoger dan 23. Brr! Het leek wel koud! Gelukkig konden we ’s avonds met het noord gaande konvooi mee en even na middernacht waren we in de Zwarte zee aangekomen.

Zoals ik al eerder cruise schip Saffier zei wordt het nu misschien iets duidelijker..
Richting Bulgarije, waar nog niemand van onze acht koppige bemanning ooit geweest was, kwam de lente al aardig door, zagen wij terwijl we ook daar ten anker moesten.
Omdat het toch een beetje gevierd moest worden hadden we ’s morgens besloten om die avond een lekkere BBQ te houden. Alles zat mee, het weer, het anker hield perfect en iedereen was in opperbeste stemming. Helemaal toen we hoorden dan ze ongeveer 1500ton per dag laden, van 0500 tot 2100u werken en op dinsdag 1 mei was het een nationale feestdag! Er werd niet gewerkt! Gooi die kippetjes maar op de BBQ!
Een heerlijke BBQ gehad, met de Bulgaarse radio. Daar kan de Nederlandse radio nog wat van leren, wat een lekkere muziek mix. Er werd zelfs op zaterdag avond lekkere salsa en bachata gedraaid! Mijn avond kon niet meer stuk.
Op een gegeven moment moest ik toch maar naar mn mandje toe want de volgende ochtend moest ik gewoon om 0400u weer act de presence geven.
’s Middags kregen we de loods precies tijdens etenstijd en alles moest er natuurlijk voor wijken, dus de meesten borden waren maar half leeg gegeten en met de loods aan boord mochten we nog een halve zeemijl varen richting onze ligplaats. Daar was niets mis mee zou even later blijken. De autoriteiten kwamen aan boord en die willen altijd erg graag wat drinken. Ze wilden graag een biertje, het was inmiddels al 14.00u geweest (lokale tijd in Bulgarije is trouwens wel een uurtje later dan bij ons aan boord).
Een biertje konden ze krijgen. Alles en wel stond voor ze klaar toen ze vroegen of we geen ander bier hadden, bier wat minder koud was. Lauw bier! Haha! Zelf vind ik bier niet te pruimen maar lauw bier vind een gemiddelde bier drinker toch ook knap waardeloos?! Erg gelachen om de mannen en vrouw, die maakte direct al een hoop los in de mannen.

De avond er voor tijdens de bbq werd er ook al behoorlijk over het vrouwelijk schoon in Bulgarije gespeculeerd. Ik had geen idee hoe het ervoor stond met Bulgaars mannelijk schoon, maar ook daar zou ik snel achter komen. Na de autoriteiten kwam er namelijk een scheepshandelaar aan boord die had een Bulgaarse vlag voor ons geregeld want die hadden wij niet aan boord. De beste jongeman, met vrij gespierde, zongebruinde armen zag er niet verkeerd uit. (Uiteraard kon hij ab-so-luut niet op tegen John’s ultra gespierde, melk witte armen hahaha!) Dit beloofde een gezellige tijd in Bulgarije, want uiteraard heb ik aan iedereen gevraagd waar we heen moesten voor een party!
Die avond wilde iedereen zo graag de wal op dat ik aan bood om aan boord te blijven. Lekker een paar afleveringen Gooische Vrouwen gekeken en keihard gelachen, het blijft een heerlijke serie. Tussen de bedrijven door kwam de haven beveiliging met drie man sterk nog even langs om me er, net als alle andere Bulgaren die al aan boord waren geweest (autoriteiten/agent/draft surveyor), nog even goed bewust van te maken van alle ‘gipsies’ (zigeuners). We moesten er erg goed voor oppassen want die vrouwen wilde alles wel van boord roven.
Daar zat ik dan, in mn uppie, het fort te verdedigen!
Snel controleerde ik toen nog even alle deuren, of de sloten er goed op zaten, toen ik dat gedaan had kon ik weer verder met de Morero’s en co.
De volgende ochtend moest ik ook al weer vroeg op omdat er gelost ging worden, dus laat had ik het niet gemaakt.
Om even voor half vijf stond ik aan dek om een aantal luiken open te leggen zodat de stuwadoors meteen konden beginnen zodra ze er waren. Toen ik op de luikenwagen stond zag ik drie zigeuner vrouwen aan boord lopen, ik schreeuwde naar ze dat ze weg moesten en ze schreeuwden in het Bulgaars terug, ik snapte er uiteraard niets van maar omdat ik wist dat er niets kon gebeuren omdat alles op slot zat ben ik gewoon verder gegaan met het open leggen van de luiken. Even later kwam ook de haven beveiliging er aan en die nam de zigeuners weer mee.
Toen ik klaar was met luiken rijden was het al daglicht en het zonnetje scheen al aardig. Om een uur of acht stond de zon al zo hoog dat zweten onvermijdelijk werd. ’s Middags was ik klaar met mijn wacht en kwam de tweede om mij af te lossen. Zondags had de draft surveyor aangeboden om mij de volgende dag naar een groot winkel centrum te brengen. Om één uur kwam hij mij op halen en de machinist ging met mij mee. In dat immens grote winkelcentrum hadden we afgesproken dat de beste man ons twee uur later weer op zou komen halen. En daar gingen we, winkel in, winkel uit, winkel in, winkel uit. Uiteindelijk ben ik terug gekomen met twee nieuwe jurkjes en een leuke zonnebril. Ik was mijn zonnebril vergeten en als het om vijf uur ’s morgens licht is, zon recht in je porum schijnt is het toch wel lekker om het met een zonnebril te bekijken. Om een uur of vier ging ik nog even een klein tukkie doen en was ik erg benieuwd hoe het in Nederland zou zijn, het was Koninginnedag! Van John had ik gehoord dat het héél warm zou worden dus een grote gezellige boel.
’s Avonds heb ik nog wel op het jeugdjournaal gekeken hoe het er in het land aan toe ging en inderdaad zag ik mensen met t shirtjes lopen. Die avond wilden weer iedereen de wal op, want er moesten nu nieuwe barretjes worden gevonden, behalve de leerling, kok en ik bleven aan wal, ik wilde namelijk dinsdag de hele dag weg en ik was ’s middags al weg geweest. Weer kwam de haven beveiliging langs en ik zei dat ik helemaal geen last had gehad van die zigeuners, had ik dat nou maar niet gezegd… Een tien tellen later, toen ik even een lekker geroosterd broodje voor mezelf aan het smeren was sprong er opeens een klein zigeunerhoofdje in mijn gezichtsveld. Ik schrok me natuurlijk helemaal te pletter en ik schreeuwde dat ze weg moesten. Ze waren nu met drie man (vrouw) sterk. Ik deed even de deur op en zei ze ook daar dat ze weg moesten maar toen ze naar me toe gelopen kwamen deed ik toch maar snel de deur dicht.. toen ze nog steeds niet wegwilden heb ik de leerling gebeld een grote gozer en heb ik hem verzocht om alles buiten even na te lopen of het op slot zat en verteld dat die wijven weg moesten. Hij heeft uiteindelijk geen enkele zigeuner gezien. Dus het viel allemaal reuze mee. Als ik er nu nog aan terug denk schrik ik weer, hoe dat hoofd in eens bij het raam stond, die gouwe tandjes in d’r bekkie en uiteraard een peuk in haar hand..
Gelukkig heb ik toen verder een rustige avond gehad en lekker weer Gooische vrouwen kunnen kijken. De volgende dag werd er vanwege de feestdag ‘National bank holiday’, niet gewerkt. Wel kregen we een inspectie of ons schip wel goed in elkaar zat en of het schip wel voldeed om deze lading mee te nemen. We hebben namelijk gevaarlijke lading mee. Ammonium nitraat is een explosieve stof, wat makkelijk in de brand kan. Het kan worden gebruikt om een simpel bommetje te maken. Alsjeblieft Egypte.. Gelukkig verliep de inspectie niet heel erg stroef en met de middag vertrokken de beste heren weer.
Ik wilde toen snel eten en in de bus richting Sunny beach en Nessebar. Samen met de kapitein, die Russisch is de bus in gesprongen en konden we lekker even relaxen na een hectische ochtend. Het kwam er goed van pas dat de kapitein Russisch spreekt want dat lijkt namelijk verdomd veel op Bulgaars. Lezen kan hij alles, maar ze spreken de woorden alleen af en toe op een andere manier uit. De bus in en drie euro lichter en een half uur later waren we in Sunny beach. Dit is een gedeelte van Bulgarije waar alleen maar hotels en resorts zijn, het is een groot toeristisch gebeuren. Het stond ons niet erg veel aan en zijn toen met de taxi richting Nessebar gegaan, wat vlakbij was. Nessebar is een oude stad die vroeger bewoond werd door de Grieken. Nu is het ook een grote toeristische attractie waar overal souvenir winkeltjes zijn. Uiteraard heb ik een koelkast magneetje gescoord! In Nessebar hebben we lekker gegeten, de Bulgaarse keuken is niet erg speciaal dus ik nam gewoon een lekkere pizza, we keken uit op een klein haventje, zon scheen nog volop en met een lekker flesje rosé erbij, voelde het aan als een echte vakantie! Toen we ons eten op hadden zijn we richting ijssalon gegaan, waar alleen ijsjes verkocht werden die onze voorkeur niet hadden. We zijn toen naar een kleine supermarkt gegaan en daar hebben we een lekker ijsje gehaald. Wachtend op de bus, die met 20 minuten zou komen hebben we ons nog even te goed gedaan aan de heerlijke zonnestralen.
In de bus terug was het al een stuk koeler en werd het echt al avond. In Burgas aangekomen zijn we nog even daar het stadje in geweest, heerlijke cocktails gedronken en even na 22.00u waren we weer terug aan boord. Snel ben ik toen naar mn mandje gegaan, want het wekkertje zou al weer snel af gaan.. De volgende ochtend werd er weer rustig aan geladen en in de middag ben ik niet de wal meer op gegaan, het was erg druk en om 17.00u vond ik het wel weer mooi geweest en heb ik weer een stukje Gooische Vrouwen gekeken, ik zit alweer in seizoen twee haha! Ik had besloten om niet meer weg te gaan, maar de kapitein en de machinist gingen ook en dus ging ook ik maar even met ze mee de wal op. Daar even lekker gewandeld, mensen gekeken en het valt me op dat hier ook een paar behoorlijke Bulgaarse nationalisten zijn. Er zijn bijvoorbeeld Bulgaren die met t shirts lopen waar op staat: No Turkey en No Islam, ik schrok er behoorlijk van maar het gevoel van de vroegere bezetting leeft dus bij een aantal nog steeds erg. Bij een tentje zagen we dat er cocktails werden geschonken en zijn de kapitein en ik daar gaan zitten. De machinist die ging naar de Mac Donalds, hij wilde graag even internetten en waar kun je dat beter doen dan daar.. Terwijl ik weer een lekkere strawberry dagquirie voorgeschoteld kreeg, het blijft in mijn ogen toch een van de lekkerste cocktails vroeg de serveerster iets aan ons, ik snapte er uiteraard niets van maar toen zei ze: ‘Bonus shot, you like? Free for everybody’ Dat liken wij zeker en toen zei ze: ‘Orgasm, sex on the beach or Tequilla sunrise’, ik koos meteen voor Sex on the beach en toen zei de kapitein: ‘Well then it looks like we are both having sex on the beach tonight’ haha, de serveerster snapte er weer niets van, een jongemeid, maar sprak amper engels. Even later kwam ze terug met een hele schaal vol shotjes! 11 stuks! We wilden toen iedereen één shot glaasje van de schaal pakken maar toen zei ze: ‘No no’ of iets in die trant op zn Bulgaars en ze zette de hele schaal voor onze neus neer. Alsjeblieft! Wij snapte er niets van en vroegen nog een keer of dat wel echt gratis was en of het allemaal voor ons was. Dat bevestigde ze, en daar gingen we dan, aan de sex-on-the-beach-jes. Het smaakte uiteraard lekker. Bulgaren weten wel hoe het werkt met alcohol haha! Helaas was ik nog al moe en moest ik de volgende ochtend weer vroeg op dus na de shotjes en het gewone drankje zijn we weer terug naar het schip gelopen. Ja gelopen! Het stadje lag namelijk op loop afstand, met 10 minuten stond je midden in Burgas, een stad waar 200.000 mensen wonen, best wel groot dus. En een kleine haven, waar wij stoere zeelui natuurlijk erg blij mee waren! Vanaf het schip konden we zelfs op het strand kijken.. Ik ga proberen wat foto’s toe te voegen, want het lijkt onvoorstelbaar haha!
Gisteren, donderdag 3 mei zijn we rond 1530u vertrokken, het laden ging toch wel vrij rap. We hadden het niet erg gevonden om daar nog een weekendje over te liggen :)
Nu liggen we te drijven, weer voor het Bosporus kanaal totdat we er door heen mogen. Ook krijgen we onderweg nog wat brandstof aan boord zodat we daar ook niet zonder zitten.
Het is op dit moment erg mistig, dus ik kan nu niemand lekker maken dat het hier al erg zonnig is.
Hopelijk is dat straks in Egypte weer wel het geval!

Ohja, mijn aflossing staat gepland in de eerst volgende haven na Egypte. Of misschien toch Egypte zelf, hoewel ik dat liever niet heb, het land verkeerd toch niet in de veiligste staat en de vorige keer dat ik daar ben afgelost was het ook een groot zeur festijn om sigaretten en drank. Om van het haven terrein af te komen kost het je toch aardig wat van dat spul. Plus dat ik nog wel wat werk te doen heb..

Dus ik hou op met typen, er is werk aan de winkel!