IJsbreker Cristina

3feb 2010, 1625u

Zo, we zijn weer online!

Bijna een week in het prachtige Zweden gelegen, bevroren vingertjes, bevroren teentjes, en gezond rood gevroren wangetjes.
Wat een week!

Het begon allemaal zo..
Afgelopen woensdag, 27 januari, kwam de Cristina aan bij het loodsstation Gustav Dahlen, vlakbij Oxelösund. Pikte de loods daar op en voeren naar binnen, er voer een ander schip vlak voor ons, ook een Nederlands schip.
Wij volle kracht er achter aan, want dat we eenmaal wat verder naar binnen voeren (de rivier was 40 mijl lang) kwam er ijs in zicht.

Ik had nog nooit ijs meegemaakt, maar na vandaag heb ik mijn pretje in het ijs ook wel weer gehad..

Anyway, voeren achter dat andere schip aan, dat voor ons een mooi paadje maakte en wij konden er zo achter aan varen!
Eenmaal vast werd er niets meer gedaan die dag, dus konden we mooi schnee scheppen, maar dat heb ik allemaal al in mijn vorige verhaaltje verteld..

Dus over naar de orde van de dag.
Vanmorgen, dat is dan 02.00u geweest, kwam ongeveer de loods aan boord en om 02.30u hebben we los gegooid (ik niet, want ik had tot 24u gewerkt :) dus ik kon lekker snurken).
Om 0630u werd ik wakker gebeld, tijd om naar boven te komen, zo gezegd zo gedaan.
Kom ik boven, en ik zie alleeeeeen maar IJS. Overal waar ik keek. IJs, links ijs, rechts ijs, voor ijs, achter ijs.
Oei.
We zitten vast!
En niet zo’n klein beetje ook..

Sleepboten besteld, kwamen eraan, maar het mocht niet baten, dus ik samen met een matroos naar buiten, de sleepboot uiteindelijk vast gemaakt (en dan gaat de geldteller ook z’n werk doen..) en gelukkig had de boot genoeg power om dit bootje er uit te trekken.

Vanaf 02u smorgens, tot een uur of 10 was de loods aan boord, dus uiteindelijk ging ook hij eraf, de kapitein snel naar bed en mocht ik t stokje over nemen. Was nog best interessant, want vanaf toen kwam ook het echte slechte weer, we waren uit het ijs, en op ‘volle zee’. Windkrachtje veel te veel, bochtje draaien, een grote ellende, echt goed kan ik het in ‘leken’ taal niet vertellen.
Wat terug genomen, want de motor die maakte over uren, en dat vond ze niet zo leuk. Lagen we er eindelijk goed in, kon ik al weer koers veranderen, dus zo bleven we aardig bezig.

Werd ik om 13u afgelost, liep ik naar beneden voor een ieni-mini hapje, want echt honger kreeg ik niet van dit weer, kreeg ik me toch een lucht in mn neus, jeuuzzzes! Wat was dat smerig, er waren niet 1, niet 2 maar 3 mensen behoorlijk over hun huig gegaan, en ja, dat ga je op een gegeven moment van zelf ruiken. Het was behoorlijk zuur.
Snel een klein hapje genomen, even wezen liggen en om 15u werd ik weer wakker gebeld. Nu had ik pas echt trek, dus ik spring uit bed, doe mn deur open en… o-my-godddddddddddd, die lucht was nu nog eens 10x zo sterk. Ik had het erg met mezelf te doen (hahaha). Toch maar een broodje gemaakt en snel naar boven gelopen, waar ik nu dit stukje schrijf.

Het weer is niet echt opgeklaard.
De deining is wel afgenomen, dus dat scheelt. Het is nu 16.16u nog 2u en dan ben ik klaar voor vandaag!

Ps, mn broodje smaakte wel fantastisch trouwens haha!