All over the place!

Vakantie vieren in Bermuda.

Afgelopen maandag 24 mei vloog ik naar Bermuda toe, eerst een tussenstop op Londen Gatwick en daarna door naar Bermuda International Airport.

Op Schiphol had ik met Martin afgesproken want we gingen samen naar Bermuda toe, zo gezegd zo gedaan, en bij een koffie stand kwam Martin er aan, een hoop bij gekletst want er gebeurt een hoop in een klein jaartje tijd.

Om kwart voor 12 liepen we naar de gate toe en moesten we nog weer voor de laatste security check en toen was het tijd om in te stappen, we zaten niet naast elkaar, maar dat maakte niet uit, want we hadden allebei een latertje gehad die zondag!

De eerste vlucht naar Londen was maar een uurtje en daar moesten we nog 3 uur wachten voor de volgende vlucht.
Ging allemaal vrij vlotjes en in de lucht naar Bermuda toe zat ik bij een nood uitgang, dus ik had zo´n 2,5 meter been ruimte, daar kunnen ze nog wat van leren in de First class haha!

Helaas zat er wel een moeder met 2 schreeuwers naast haar. Alhoewel, die ene was er nog maar net uit, maar die ander was 2,5 jaar ofzo, en hield absoluut niet van luisteren en lief doen.
Heel vervelend kind, wat mij continu uit mijn schoonheidsslaapje hield. Bevestigde voor mij maar weer even hoe graag ikzelf kinderen wil haha, niet dus!

Eenmaal aangekomen stappen we uit het vliegtuig, en wat denk je..

Regent het, echt belachelijk, want ik had iedereen lekker gemaakt, oeh ik ga naar Bermuda lekker in de zon liggen, nou vergeet het maar.

Ik dacht meteen, oh wat een kl*te eiland, ga ik naar een tropisch, exotisch, extreem duur eiland, regent het..

Maar het mocht de pret niet drukken, dus we liepen door de douane heen, werden we nog weer aangehouden, want wat hadden wij daar te zoeken? Even uitlegt dat wij stoere zeelui waren en alles was in orde, hup stempel er in en gaan! Dit was weer de eerste stempel in mijn verse paspoort dus dat vond ik natuurlijk weer hartstikke leuk :)

Op het vliegveld stonden overal grote borden met No Smoking, en Martin steekt buiten meteen een peuk aan, en wordt meteen door iemand in zijn kraag gegrepen dat hij daar absoluut niet mocht staan roken, dus hij was ergens verderop snel heen gelopen en daar lekker wezen paffen. Ik wachtte op de agent, maar die bleek niet te komen. 24 mei is ook een nationale feestdag in Bermuda (vieren van het goede weer (in de regen..)) dus misschien was het daardoor, ik belde nog even met het kantoor maar daar werd ook niet opgenomen dus toen vroegen we maar aan een mannetje die daar buiten stond of hij ons naar het hotel kon brengen. Dat kon ie gelukkig wel.
Dat was ook meteen de eerste keer dat we afgezet werden, in de slechte zin van het woord.

Gelukkig waren we in de vakantie stemming en we lieten ons niet van de wijs brengen. Aangekomen bij het hotel, werden onze koffers netjes uit de auto geladen, wij waren ondertussen naar de receptie gelopen om onze sleutels op te halen, kamers 453 en 454 waren van ons.
Martin in 453 en ik in 454. Met de bell boy konden we mee rijden, hij bracht onze koffers ook naar de kamers, we zaten op de 1e verdieping, en de bell boy was lekker aan het sjouwen met mijn koffertje..

We sprongen direct onder de douche en een half uur later liepen we al weer in het resort.
Een prachtige kamer, met een mega groot bed, een mooi balkon, een koelkastje, een bad, een douche een hele grote wasbak, alles zat erop en er aan.

Om half 9 begon de bioscoop voorstelling, dus Martin en in sprintte naar de zaal waar de film werd gedraaid, met wat moeite sprong het geluid van de film bij en hebben we onder het genot van een bak met gezoutte popcorn een stukje van een film gekeken, we hebben ‘m niet afgekeken, want het was een beeeeetje langdradig..

Zijn toen naar de bar toe gelopen en daar bestelden we een jack&coke en een screwdriver (wodka&jus) en of ik even mocht tekenen.
Voor deze twee drankjes mochten we bijna 23 B$ Bermuda Dollar betalen, de Bermuda Dollar staat gelijk met die van de Verenigde Staten, dus reken maar uit..
We besefte ons al dat we in rijke mensen land waren geraakt, maar werden toen weer met de neus op de feitjes gedrukt.

Na een paar drankjes hebben we onze hoofdjes maar ten ruste gelegt en de volgende ochtend om half 10 zaten we aan het ontbijt.

Nu ging onze vakantie pas echt beginnen, we keken naar buiten terwijl we van een croissantje aan het smullen waren en…., ik geloof dat ik nog nooit zulke grote regen druppels gezien heb.
Het was een ware hoosbui.

We wilden net de planning door gaan nemen voor de dag, wilden een scooter huren, of jet-ski’s of snorkelen/duiken, maar dit deed alle plannen veranderen en besloten om een buskaart te kopen.

De bus ingestapt richting Hamilton, dat was het begin van een leuke dag. De maximum snelheid op Bermuda is 25km/h, dus er bestaan geen fietspaden, de brommer mag overal gewoon op de ‘grote’ weg.

Er zijn maar 1 echte weg op Bermuda, met een paar zijwegen maar allemaal komen ze op dezelfde weg uit.
Verdwalen kun je dus niet echt..

Van Grotto Bay (het resort) naar Hamilton duurde al met al zo’n 25minuten. Er werd gewoon in een grote bus gereden (een Duitse MAN) een vrouw aan het stuur met handschoentjes aan en scheuren maar. Aan de verkeerde kant.

Toen we eenmaal Hamilton binnen reden wilden we op een gegeven moment uitstappen, we stonden toch voor een rood licht, dus ik vroeg of dat mocht en dat werd resoluut geweigerd. Nouja, dan maar op de STOP-knop drukken en hopen dat de volgende stop niet erg ver is. Achteraf bleek dat we naar de laatste halte reden die midden in het centrum was, vlakbij Front Street.

Snel uitgestapt en een hoekje omgelopen en toen zag ik iets waar ik stiekem toch wel vrolijk van werd!
Een zusterschip van de Statendam.
De Veendam lag in Hamilton, Bermuda.

Dat was wel erg grappig om te zien, helaas wist ik niet of er bekenden aan boord waren anders had ik wel even willen buurten..
Een rondje gelopen door de straten, bekeken hoe belachelijk duur alles was, en toen gingen we even zitten voor een smoothie, 2 smoothies kostte 13 dollar.
Ja, ik was blij dat ik maar 2 dagen eerder heen ging in plaats van een week, dat had ik financieel niet overleefd!

Uiteraard hebben we nog wel de toerist uitgehangen en ben ik een koelkast magneetje rijker, en ook een mooie hoodie met Bermuda gekocht.
Martin heeft nu 4 nieuwe t-shirts waar Bermuda op staat (‘altijd makkelijk voor aan boord’) dus we waren nu compleet.

Daarna de bus gepakt naar het aquarium, dat was het enige om echt heen te gaan wat binnen was. Hebben daar een aantal prachtige vissen gezien, die ik bij dit verhaal probeer te doen.
Wij dachten dat het alleen een aquarium was, maar wat bleek, er was ook een hele dierentuin en een speeltuin voor de kiddo’s, en er liep een pauw een beetje te peeuwen, zn veertjes omhoog te gooien, en dat deed ie natuurlijk net toen wij zaten te eten…

Daar nog even rond gelopen en toen hadden we besloten dat het wel weer mooi geweest was, dus zijn toen weer terug naar Grotte Bay gegaan. Ondertussen was het een uur of 17 en om 17.30 zaten we aan de bar. Een aantal heerlijke drankjes besteld, een pizza aan de bar gegeten en we raakten aan de praat met twee Amerikanen die op Bermuda waren voor werk. Een hoop slap ge-ouwehoer later en een aantal screwdrivers verder werd het weer welletjes en zijn we naar de kamers toe gestrompeld.

De volgende ochtend, het was al weer woensdag, werd ik heerlijk uitgeslapen wakker, sloeg de gordijnen open en ik kon mn ogen bijna niet open doen zoveel zon als er scheen!

Perfect!

Om half 10 zaten we weer aan het ontbijt, en om 11u reden we met onze gehuurde scooters het eiland over!
We moesten wel eerst een soort scooter examen afleggen om te kijken of je wel geschikt was om scooter te mogen rijden. Dat vond ik wel grappig, aangezien ik net mijn motor rijbewijs heb.
Het was nog een hele klus, scooter starten, op de standaard zetten, aan en uit, knipperlichten proberen, gewone en dimlicht aan en uit, maar ook een rotonde rijden, ja en die gaat natuurlijk de andere kant op! Gelukkig waren we allebei met vlag en wimpel geslaagd!

Wij lachend het terrein afgescheurd, hadden ontzettend lekker weer, een scooter, een kaart van het eiland en een flesje water bij ons.
Wat wil een mens nog meer?

Martin kon mij niet erg bij houden, want zijn brom die ging maar 50km/h waar ik de 75km/h wel heb aangetikt. En nee, we hadden geen motor pak aan (wel een helm!) maar ja, je moet toch even voelen wat zo’n apparaat nou in zich heeft. En dat wou wel, auto’s ingehaald, andere scooters in gehaald…

Een ander fenomeen op Bermuda is het toeteren naar elkaar, dus als een man een leuke vrouw ziet dan is het direct toeteren geblazen, dus Martin en ik naar iedereen toeteren, en maar lachen!

Op een gegeven moment kwam er iemand voorbij, maar die wist niet dat ik nog maar half gas erop had, dus ik dacht, ho ho, dat laten we niet zomaar voorbij schieten, dus ik gaf ook nog wat gas erbij en ik raakte bijna Martin kwijt dus ik liet mijn gas weer los.
De persoon op de brum naast mij deed het zelfde.
Ik zwaaide lief, en wachtte op Martin, was ondertussen stil gaan staan, en vond dat Martin harder moest gaan rijden.
Martin haalde mij weer in en een klein kwartiertje later ofzo reden we al weer heel ergens anders, hadden een afslag genomen en toen kwam die knakker ons weer voorbij! Alsof hij wist dat wij daar heen gingen!!

Dat was heel apart..
Ik heb ook nog foto’s van de brum, dus ik ga die er proberen bij te zetten..

Heerlijk gegeten bij een vuurtoren, Gibb’s Hill en verder hebben we niet heel erg veel stil gestaan, zijn naar de botanische tuinen geweest, naar een grote, een fort St. Catherine’s geloof ik dat het heette, en langs het schip gereden, want die lag ondertussen al in St. George’s.

Zijn nog langs een prachtig strandje gereden, waar dus ook echt het roze zand lag (daar staat Bermuda om bekend..) en hele gave dingen gevonden, moet toch straks iets neer kunnen leggen op mn vensterbankjes! :D

Om 17.00u werd het wel weer eens tijd om richting het verhuurbedrijf te rijden en om 17.20 liepen we weer voldaan naar Grotto Bay, waar we om 18u weer aan een lekker drankje zaten!

Even later kwam de rest van de bemanning aan, en dat betekende voor ons dat het nu echt het einde van de vakantie was, wat we eigenlijk heel erg sneu voor ons zelf vonden.. We wisten dat het moment zou komen, maar hadden gehoopt dat het moment nog iets langer op zich zou laten wachten.

Nog een paar drankjes gedaan, om het leed te verzachten en om een uur of 22 lag ik keurig in mn mandje.

De volgende ochtend werd ik wakker gebeld door de mevrouw van de receptie, ik had om een wake up call gevraagd, aangezien mijn batterij van mijn telefoon bijna leeg was..

Na een heerlijk ontbijt stonden we al snel buiten, met de koffers, een hoop centjes lichter, maar een prachtige ervaring rijker!