Slippers, drank en goed gezelschap

Havaianas, Capriniha en een hangmat?!

Het is al weer een paar dagen geleden dat we in Fortaleza aan kwamen. Op 7 juli kwam ik zoals iedere andere dag om 00.00u op wacht. Alleen nu was alles anders. We zagen al lichtjes van de wal. We zijn er bijna!!!

Ik had voordat ik aan boord stapte thuis al met een Couchsurfer half en half afgesproken. Ik zal het Couchsurfen (CS) even uitleggen, want een hoop mensen kennen dat niet. CS is dat als je met je backpack ergens op vakantie gaat en liever met lokale mensen om gaat plus dat je soms bij iemand op een bank kan blijven slapen. Dat is het hele idee, dus met je backpack bij iemand op zijn of haar bank te slapen plus dat je meer inside info krijgt over de stad.

Zo had ik op de website iemand gevonden waarbij in zijn profiel stond dat hij Navigation Officer was, en dat was precies al een klik! Deze jongeman, die eigenlijk uit Noorwegen komt maar al 15 jaar af en aan in Brazilië woont had een berichtje gestuurd dat ik graag met hem af wilde spreken en wanneer ik ongeveer aan zou komen in Fortaleza. Hij stuurde terug dat hij dan waarschijnlijk wel thuis zou zijn en dat ie ook wel tijd zou hebben om mij de stad te laten zien! Good stuff!

Aan boord ook nog een hoop contact gehad, had zelf nog een stomme fout gemaakt, want ik had op een gegeven moment gezegd dat we in augustus aan zouden komen ipv in juli, (ik zat waarschijnlijk met m'n hoofd bij mijn huisje waarvan die sleutel in augustus in mijn hand komt!) en toen stuurde hij dat hij dan waarschijnlijk niet kon omdat hij dan misschien weer even naar Noorwegen zou gaan, shit shit shit! Dat moest natuurlijk niet, zo viel mijn hele plan in het water, ik nog een keer een berichtje sturen en toen kwam ik er dus achter dat ik augustus had getypt en geen juli, toen dat weer gerectificeerd (mooi woord!) was zou het gewoon door gaan.

De dag voor aankomst hadden we telefoon nummers uitgewisseld en Marius zou om 12 u lokale tijd mij op komen halen vanaf de Pelagia, want hij wilde de boot zelf ook wel graag zien.
Had hem na mijn wacht om half 5 nog een sms gestuurd want ik had netwerk bereik en zo kon ik even checken of het nummer oké was, 's morgens hoorde ik nog niets van hem en begon ik toch wel een beetje zenuwachtig te worden..
Ik ging me gewoon douchen en om even voor 12 stond ik klaar, wat bleek nu waren de visitors lijsten nog niet bij de poort waar Marius wel op mij stond te wachten, ik wilde hem bellen, want ik wist toen nog niet waar hij was, maar deed mijn telefoon het niet!
Nog meer shitty! Gelukkig kon ik even met iemand anders' telefoon bellen en kreeg ik m meteen aan de lijn!
'Hey Marius, i'll just get my stuff and i'll be right up there!' (Voor opa en oma: Hoi Marius, ik pak even m'n spullen en dan kom ik eran!).
Zo gezegd zo gedaan en om 12.20u stond ik aan wal. Wat een heerlijk gevoel was dat!
Naar de poort gelopen en ik kon zo door lopen, ik had twee kopietjes bij me van m'n monsterboekje en paspoort maar er werd bijna niet naar gekeken, en ik zag Marius al zitten, ik wist van een foto vaag nog een beetje hoe hij er ongeveer uit had moeten zien. Het was een Noor, dus ik wist blond en blauwe ogen.
Hij kwam al op mij afgelopen en we stelden elkaar voor en toen was het eigenlijk al helemaal niet meer zo spannend. Het was gewoon gezellig, erg gezellig zelfs!

Hij heeft mij eerst mee genomen naar dé boulevard, het heeft een andere naam maar die ben ik uiteraard vergeten.. Daarna zijn we even ergens gaan zitten om te eten, dat was ook wel weer grappig aangezien ie-der-een denkt dat ík de Braziliaanse ben en dat hij de toerist is, dat was erg leuk met het bestellen.. Ik nam een pizza cone, ja wat dat is, dat is een pizza in de vorm van een patatzak, echt volledig waardeloos want de tomatensaus liep over m'n handen en m'n kin. Schaamde me kapot.
En toen kon ik Marius nog maar 20 minuten dus hij zal wel gedacht hebben... (Echte zee bonk ;))

Vervolgens ben ik ergens gaan pinnen en zijn we een bus ingestapt naar de oude stad van Fortaleza, eigenlijk is Fortaleza niet zo'n mooie stad, het is geen Rome waar je heen gaat om gebouwen etc te bekijken, Fortaleza is, hm, meer een soort gezellige stad, vergelijk het met Alkmaar, maar dan keer weet ik veel hoeveel inwoners, Fortaleza heeft er 3 miljoen.
Maar daar merk je weinig van als je op straat loopt.
Ik had m'n back pack mee, want ik had geen zakken en geen handtas, erg handig, dus toen was het ook wel weer erg handig dat ik een 'Braziliaanse look' heb, want ik werd niet echt vreemd aangekeken.
Er werd gewoon continu door iedereen gedacht dat ik zijn hoertje was.
Want zo is het daar. Zoals ik vorig jaar verteld heb, ook in een van mn verhaaltjes volgens mij, ze hebben hier een vrouwen overschot.. En een hoop hoeren.
Tja, ach, in het begin was dat een stom gevoel, want je word echt ontzettend bekeken, maar later kon ik er wel om lachen..

In de oude stad aangekomen stond de 'Coconut-man' kokos noten met zn hoofd, blote voeten, handen, noem het maar op, kapot te slaan, en een hoop grappen te maken, in het Portugees, dus toen vond ik het niet meer leuk..
Heel mooi theater gezien, hét theater van Fortaleza, dit theater, waarvan ik de naam ook niet meer weet heeft zijn naam te danken aan een beroemde Braziliaanse dichter die uit Fortaleza kwam. Konden een rondleiding krijgen, maar dat was alleen in het Portugees, dus sloegen we dat maar over.

Op jacht naar hangmatten geweest en geslaagd! YES! Ein-de-lijk een (echte) Braziliaanse handgemaakte hangmat! Whoohoo! Plus haken, dus die kan straks mooi op balkon hangen. Daarna zijn we snel terug gegaan naar Marius' huis, wat echt groot was! Hij woont ook wel in het mooiere gedeelte van Forta, je hebt er ook echte sloppenwijken, waar wij uiteraard niet heen zijn gegaan, maar je ziet zo waar je wel en niet moet wezen. Toen heb ik daar mijn rugzak neer gezet en zijn we met een paar Reals (Braziliaans geld) de supermarkt ingegaan, het was nu al wat later en we waren uitgenodigd bij een vriend van Marius om daar de voetbal wedstrijd Spanje - Duitsland te kijken, snel de supermarkt in, waar we een fles wodka gehaald hadden, waar ik mezelf toen nog voor m'n hoofd sloeg.. Ik had ook aan boord een fles opkunnen nemen en dan was t nóg goedkoper geweest..
Daarna naar Fred, zo heette die vriend van 'm geweest, die woont op de 21e verdieping, wow, wat een uitzicht!! Echt prachtig, kon vanaf het balkon de Pelagia zien liggen, en toen draaide ik me snel weer om, wilde even niet aan schepen denken ;)

De wedstrijd was al anderhalve minuut bezig toen we binnen kwamen en Fred had allerlei lekkere traditionele Noorse hapjes gemaakt, wat erg lekker was! Vraag me niet wat het precies was, dat weet ik niet meer.. Even later kwam Luuk binnen lopen, Marius vroeg in het Portugees aan hem waar hij dacht dat ik vandaan kwam, en Luuk dacht dat ik gewoon uit de buurt kwam, haha, dat was even lachen toen ik Nederlands tegen hem begon te spreken! Luuk die is 7 of 8 jaar geleden geëmigreerd, en heeft nog geen dag spijt. Ik kan het me helemaal voorstellen.. Met z'n vieren voetbal gekeken, en gejuicht toen Spanje won! Fred heeft ook 25 jaar in Spanje gewoond dus die is voor Spanje, maar goed dat ik niet de finale bij hem kijk haha!
Tijdens de wedstrijd kreeg Marius nog een berichtje, die hij mij liet lezen, het was in het Portugees dus ik keek hem vragend aan en hij vond dat ik het maar moest proberen te lezen, dus dat deed ik en ik dacht dat er stond: 'Vanavond om 19.30 u een feestje bij mij thuis. Elvis' en dat was ook precies wat er stond.

Elvis is de 'leider' van de CS groep in Fortaleza dus hij organiseert wel meerdere CS feestjes bij hem, toevallig dat er dus die avond ook een was!
Wij er uiteraard heen, maar eerst nog even langs Marius' die wilde zich nog douchen en eigenlijk een klein tukkie doen, ik ging even op het internet want aan boord doet het internet het helemaal niet meer, echt waardeloos!
Aan zijn tukkie is ie niet gekomen want ik vond dat hij met me mee moest naar de markt, want ik wilde nog Havaianas kopen, dat zijn dé Braziliaanse teenslippers, en ik heb ook nog een ontzettend leuk jurkje gekocht. Die ik later meteen aan deed naar het feestje :)

Ik had ook nog afgesproken om even langs Luuk te lopen, die heeft een tour-bedrijfje, met een 4X4 auto ga je dan een dagje, 2 of 3 dagen weg en zie je allerlei mooie dingen, ik wilde zijn standje natuurlijk wel even zien! Toen gingen we weer terug naar Marius' huis omdat ik nu een hoop troep weer had plus dat ik me graag om wilde kleden. Op het laatste moment stopte Marius bij een dranken stand, maar ik had geen geld meer bij mij, ik had alleen nog geld voor de taxi terug voor 's avonds, maar ik wilde wel heel graag Caprahinia (of hoe je het ook schrijft), volgens Marius was dat niet wat ik wilde, maar iets anders, Ypióca hier hoef je zelf alleen maar te mixen en dan heb je ook je eigen Caprahinia. Hij kocht een fles en de fles werd ingepakt en toen we bij hem thuis kwamen gaf hij mij die fles, een cadeautje.
Als aandenken aan hem en aan Fortaleza! :)
Onwijs lief natuurlijk, de fles is nog steeds dicht, die mag pas openen als ik in m'n huisje zit en 'the good old memories' nog eens wil herbeleven. Top!

Daarna ben ik me snel gaan omkleden, jurkje aan, havaianas aan, en ik was er klaar voor. Naar de bushalte gelopen, maar dat duurde Marius te lang dus toen zijn we in de taxi gestapt, inclusief wodka, OJ (Orange Juice, sinaasappelsap) en bier en even later stapte we voor de deur van Elvis uit.

Daar was het feestje al aardig op gang, het was ontzettend gezellig, daar nog twee Noren ontmoet, en twee andere CS's uit Marseille, die me al een bank hebben aangeboden, plus dat ik nog een hoop Brazilianen heb gesproken..
Het was al vrij snel een uur of 12 en bij de fles wodka kwam de bodem al in zicht dus ik vond het wel tijd om weer aan boord te gaan.
Marius moest natuurlijk met mij mee omdat mn spullen nog bij hem lagen. Ook hadden we allebei behoorlijk trek dus om een uur of 1 heeft hij nog overheerlijke hamburgers gebakken, haha, het was eigenlijk net als thuis, na het stappen even wat eten en dan huppaa, bedje in!
Ik kon m'n hangmat laten hangen en daar in gaan slapen, maar heb dat aanbod helaas af moeten slaan, had het graag gedaan en nog een aantal dagen in Fortaleza willen doorbrengen, wat een sfeer zit er daar in die stad!
Dit maakt echt alles goed met vorige keer, ja er is een hoop armoede en ellende, maar het blijft Brazilië, de mensen leven en genieten ook. Dat is toch ook wel erg belangrijk?
Om een uur of 2 was ik weer aan boord.
Een (beetje) dronken dat wel, dus met half volle fles water naast m'n bed in slaap gesukkeld en een paar uur later gelukzalig wakker geworden.

Ik weet wel dat ik niet kan wachten om nóg een keer naar Fortaleza, of in ieder geval Brazilië te gaan.
Geloof dat Zuid Amerika mijn hart nu toch echt wél heeft gestolen!

Nog 23 dagen voordat ik de sleutel krijg en dus nog 18 of 19 voor dat ik thuis ben!
Cynthia