Papua New Guinea

Papua New Guinea (PNG)
Wow, waar moet ik beginnen.
Nicole (TC, telephone concierge) en ik hadden al een paar dagen van te voren af gesproken dat we in PNG de wal op zouden gaan..
Geen idee waarom, maar ik MOEST en zou dit land gaan zien, omdat het me ontzettend trok op een of andere manier!

We kwamen aan, en smorgens hadden we een general emergency drill, dus iedereen was op dek, en toen zag je het land al een beetje, hardstikke mooi, ontzettend hoge bergen heeeel veel groen; geweldig.
Om 1230 hadden Nicole en ik afgesproken, kwam ik aan, nicole stond er al, en toen kwamen er een paar mensen binnen en die vertelde dat er ontzettend veel as van de vulkaan af kwam, en ik had wit aan dus ik moest me maar omkleden. Dus ik omkleden, naar iets zwarts, kom ik terug, moet ik van nicole mn bikini aan, want je weet maar nooit. Zo gezegt zo gedaan..

Toen we eenmaal buiten waren 1245 ofzo hadden we geen idee waar we heen moestne, we kwamen wat crew tegen en we moesten naar de markt toe, wij naar de markt, maar dat was best ver lopen, en we kwamen een truck tegen met andere crewmembers die ons daar wel af wilde zetten, wij kwamen aan bij de markt, we werden ontzettteendd aan gekeken, nicole omdat ze blank is, en ik omdat ze dachten dat ik van PNG kwam!! Whahahaha, ze dachten vast dat ik rijk was! Haha, nou jongen ik verdien 90 euro in de maand, dus ik ben ontzettend rijk ;)
In een klein supermarktje hadden we een zak lollies gekocht, die we uit wilden delen aan de kindertjes daar. In het begin, gaf ik aan een aantal kindertjes, met blond haar(!) een lollie, en daarna ging ik fotos nemen en nicole uit delen, en allemaal volwassenen graaide heel die zak uit haar handen, niet normaal, allemaal rauzen als wausies!! Dus die zak was leeg na 8 sec. En de kindertjes hadden gene lollies!
Na de markt, kwamen we Fritzie tegen, een pianiste hier aan boord, en wij vertelde haar dat we naar de vulkaan wilde en zij wilde met ons mee, geen probleem uiteraard.
Ik zei tegen nicole, we moeten gewoon een truck aan houden, en vragen of diegene ons daar heen wil brengen (zo dichtbij als mogelijk). De eerste autos die langs kwamen daar staken we onze duim niet voor omhoog, en toen kwam er een groene truck aan, dus ik stak mijn duim in de lucht en dacht, Here we goo!!
In eerste instantie leek het of de truck door reed, maar hij remde af en 20 m verder stond hij stil. Wij vragen, of hij ons daar heen wilde brengen en dat vond hij geen probleem. (ze rijden aan de linkerkant van de weg)
Wij in de truck, de achterkant, met zn 3en, en huppatee gaan. (Nee ik stond er niet bij stil dat ie ons kon gaan vermoorden/bestelen/etcetcetcccc!! Dat doen ze niet, ik ben sterkerdererer)
Wij onderweg naar de vulkaan, en we kwamen op asweggetjes as van de vulkaan, wij er heen, fotos maken, echt prachtig, ik kan het niet beschrijven, onze gezichten onder de as, helemaal zwart, echt aszwart, en de rest van onze kleren/lichaam ook trouwens, het rook er echt naar vulkaan, ja die geur is onbeschrijfbaar, maar heel apart! Wel lekker ofzo, beetje naar open haard ofzo, maar toch ook neit..
De vulkaan is voor het laatst uitgebarsten in 94, en je kon m nu nog horen rommelen. Ze gingen er niet vanuit dat ienog een keer zou open barsten, maar niemand woonde dichtbij voor het geval dat...
Na de vulkaan gezien te hebben vroegen we of hij ons nog verder rond wilde leiden, want deze meneer was echt aardig wist een hoop interessante dingen te vertellen en bracht ons zo dicht bij de vulkaan!
En dat wilde hij wel, wij op weg naar de japanse bunkers, maar we moesten eerst uit het vulkaan gebied.
Oeps.. en toen reden we verkeerd..
De auto vast. Stuck, in the ash-sand.
Kut kut kut, dachten we natuurljk, maar na een aantal pogingen kregen we de auto uit het mulle zand en op het harde zand geduwd, we waren met zn 5en aan het duwen, er kwam een mannetje uit the middle of nowhere en die hielp ook me en er was al die tijd een jongere man mee met de driver van de auto.
Wij duwen, in reverse en jaaa hoor eruit, dus wij natuurlijk allemaal hardstikke blij (wat een avontuur dachten we toen al..).

Op naar de school.
We reden langs een hotel, en hij was de eigenaar van dat hotel, niet een ‘mooi’ hotel, maar hij was wel de eigenaar, en dus hardstikke rijk voor PNG begrippen. We gingen zijn kinderen op halen, van school, en die kwamen ook in de achterbak zitten. In vergelijking met andere kinderen zagen zij er ook echt uit als de ‘rijke kindjes’.
De kinderen zette we af bij het hotel en werden door de ‘maid’ binnnen gebrackt.