De vlucht naar .... Tanzania

De vlucht naar..Tanzania.

Zondagmiddag om half 6 kwam ik aan op schiphol, Hillie en Mary
brachten mij, en dat was nu voor het eerst dat ik weer op schiphol
werd afgezet. Een apart gevoel vond ik zelf. Nu moest ik t echt
allemaal alleen doen, en ja, dat kan ik best, maar het is toch best
wel spannend. Met een grote koffer van 19(!) kg en een backpack van 6
(?) kg en een 'hand'-rugtas. Snel in gecheckt, wat ik in het begin
niet helemaal snapte, e tickets zijn heel fijn, maar ik wist niet
precies wat ik in moest vullen, maar even proberen en voila! Daar
kwamen mn tickets uit geprint. Stoel 19G voor de eerste vlucht in
stoel 17 D voor de 2e vlucht. Beide waren gangpad stoelen,
fantastisch! In het vliegtuig was het eten niet te doen, was echt
niet lekker, de tv'tjes deden t bij een hoop mensen niet, het was
echt een ouwe doos.. Een Boeing 767-..? Wel goed verzorgt qua
drankjes enzo. 2e vlucht same same, alleen keek ik toch wel even naar
het type toestel, en juist daar wassie, de Boeing 737-300. Hallo
Turkish Airlines! Nee niet aan denken, dat weet ik, maar dat schoot
absoluut wel even door mn hoofd. Die vlucht vloog werkelijk waar
voorbij, heb heerlijk geslapen! Schoof mn stoel naar achteren en werd
wakker toen het toestel de grond weer raakte, dat was wel erg vreemd,
want het cabinepersoneel had mij er niet op geattendeerd dat we
gingen landen zodat ik mn stoel omhoog kon doen en mijn mp3 speler,
uit, ik was blij dat ik t vliegtuig uit was.
Daar zijn we dan na een best relaxte vlucht, zonder vertragingen ben
ik aan gekomen in Dar-es-Salaam, Tanzania op 9 maart 2009, om
ongeveer 9.30 lokale tijd (= -2 voor Nederlandse tijd)
Eenmaal overal doorheen, moest ik een trap af en ik zag een groepje
Hollanders staan. Dat zijn ze dacht ik. Eerder op de vlucht had ik er
al een paar gespot maar dacht bij mezelf, dat komt straks wel, slapen
is veel leuker ;) Iedereen daar ontmoet en toen moesten we onze
paspoorten afgeven aan iemand van de immigratie. Jawel, ik heb een
nieuwe stempel erbij! Whooho! Tanzania :D
Ja, dat vind ik leuk :
Eindelijk konden we onze bagage pakken en toen ik dat deed kwam er
iemand op me af die mijn tassen wel voor mij wilde dragen, ja dat
vond ik wel prima, maar ook wel vaag, straks gaat ie ervan door met
mn spullen, ik er achter aan hollen dus haha! Kwam uiteraard goed,
was iemand van de agent die ons naar het Peacock Hotel bracht hier in
het centrum van Dar-es-Salaam. Hartstikke fijn!
Stoplichten? Ja, soms. Straatverkopers? Overal. Een nieuwe horloge
kun je ook hier gewoon vanuit de auto scoren, hm, ik heb een heule
mooie, dus bedankt vriend.
Aangekomen in het hotel om half 11 (lokale tijd, is Ned. tijd +2u)
werd ons verteld dat we pas om 12u in konden checken, iedereen baalde
wel, want iedereen was behoorlijk loofjes. Wij naar de bar en daar
een aantal versnaperingen tot ons genomen. Daarna in gecheckt, kamer
106 is mine for now!
Daarna hadden we afgesproken in de lobby. Toen ik er heen liep waren
er al een aantal en zijn we nog even wat geld wezen wisselen bij het
plaatselijke zogenaamde gwk. Het werkt allemaal iets anders hier. €20
= 30.000 tanzaniansche (?) shilling. Maar omdat we het gevoel hadden
dat een 10.000 biljet nog al een hoop geld is wilden we graag
kleinere biljetten, nou dat kon geregeld worden, even wuiven met het
handje naar de securite die buiten zit, en die regelt dat wel even.
Maar, dat kan maar eenmalig, dus toen ik wilde wisselen kon dat niet
meer, niemand had geld. Uh.. Wisselkantoor zonder geld, ik vind dat
best apart..
Wij met onze knaken op zak terug naar het hotel, zijn wat wezen eten
in het restaurant van het hotel, niet echt een aanrader nee.
Had een steak de boeuf. Ja, daar kan weinig mis aan, die ging ook
wel, maar de patat die erbij zat?! Ik denk dat het 3x is gefrituurd
en weer afgekoeld was voor dat wij het kregen. Nee niet zo geslaagd.
Wel hele grote Fanta flesjes hier, van glas, 350 ml. Oranje Fanta,
dus niet zo lekker als dat 'ie thuis is.
Tijd om de stad in te gaan dus.
Zodra we weer voet buiten het ge-airconditioneerde (?) hotel zetten,
is het al feest, iedereen zegt eey, psst psst.., karibu (hallo)! Of
maakt zo'n gek geluidje dat wij maken als we aandacht willen van onze
hond of kat. Eten zat ook op straat, uiteraard eten wij niets, en
vinden we het allemaal maar een beetje eng. Je kan er natuurlijk zo
ziek van worden..
Overal vervallen flatgebouwen en, ja, ik kan het misschien wel een
klein beetje verwoorden maar foto's zeggen zo veel meer. Overal gaten
in de weg, en niet een gat zoals wij ze kennen maar gaten van een
meter of meer diep! Als je niet goed op past met de toerist uit
hangen, lig je zo in een gat. Iedereen toetert zich suf, ze willen
allemaal aandacht. Zijn net Engelsen hier, ze rijden ook aan de
verkeerde kant ;)
Ben ook errug moe nu, vandaar dat ik het in een keer zo af kap.
Weet nog niet hoe laat we morgen naar het schip toe gaan, we hebben
allemaal Nederlanders! Bemanning dan, twee onderzoekers die er nu ook
bij zijn; zijn brits geloof ik. Zelfs de kok is Nederlands, en een
van de twee matrozen ook! Ohja, we een 2e machinist uit Litouwen.
Verder stappen we dus nu met 9 Nederlanders aan boord, let the party
begin! ;)