Yap Island, F.S.M

Anyways, na de 3 zee dagen kwamen we aan in Micronesie. Als eerste van de kleine eilandjes midden in de SPO (South Pacific Ocean) tegen kwamen was Colonia, Yap Island, FSM.

In Yap dacht ik dat er bijna niets te doen was. We waren er zaterdag 15 maart 2008.
Eerst was het plan dat we gingen tenderen, dat betekend dat het schip voor anker gaat, en dat we met kleine (reddings)boten de mensen naar het land brengen. Het zoou een 40 minuten tender rit worden, dus ik was al niet echt vlan plan om van boord te gaan, want 40 min in een tender (zo heet zo’n reddings boot) is wel errug lang..
Gelukkig kon er ge-arranged worden dat we wel konden docken en dat we dus te voet aan wal konden komen!
Ik had met Joko, de bartender van de OB afgesproken om 13u bij de gangway en we zouden wel even Yap gaan verkennen.. Stond ik om 13u te wachten, wacht Joko nog niet klaar, dus ik wachtte later buiten, en joko kwam eraan. Samen waren we een stukje gaan lopen, en we wilde eigenlijk weer gaan hitch hiken, omdat het zo super avontuurlijk is. Eerst gingen we een stukje lopen en op een gegeven moment stak ik mn duim om en weer de auto stopte. Waar we heen wilde?
Geen idee, can you show us around the island? En ja dat kon hij wel.
Wij stapte in en later kwamen we er achter dat hij een taxi was! Krap 15 minuten rijden en we zagen al de andere kant van het eiland! De zee!
Telkens vroeg hij waar of dat we heen wilde, maar dat wisten wij ook niet, we wilde gewoon een goede gids die wel leuke ideetjes had en dat we alleen in ieder geval het stone money konden zien, eindelijk kreeg hij het door, en gingen we op weg naar een stone money gebied.
Ontzettend grote brokken steen, speciaal steen, dus geen cement ofzo, met gaten er in, dat is hun geld eenheid!
Foto’s van gemaakt uiteraard, die heb ik wel! Dus ik zal ze plaatsten als t lukt..
Later zijn we nog naar een war memorial gegaan, waar de japanners hun beschutting hadden tijdens de 2eWO, en daarna zijn we naar traditionele huisjes gegaan. Van bladeren en takken.
Omdat ik steeds vroeg naar stone money, stenen geld, bracht hij ons naar een dorpje, hij woonde in het dorp er naast.
En daar heb ik ook fotos van, dat is wel zo facinerend. Niemand was in the little village, en de mensen leven echt in de jungle. Met 3 honden, heel primitief, dat kunnen wij ons bijna niet voorstellen.
De was doen bij het water, alleen 1 kleine kraan stromend water voor het koken, 2 grote pannen, voor 3 families, waar dan in gekookt werd.
Tussen de bomen. Slapen met 15 man in 1 hut. Kleren hadden ze wel gewoon. En een stereo ook. Weer ontzettend tegenstrijdig. Ik heb stenen geld gekcoth, voor 15 dollar. Wat ik alleen heel gek vind, het stenen geld is van schelpen.. maar er word mee betaalt. De grote echte stenen daar mee kun je alles kopen, en alles is alles. Als je 1, 2 of 3 vrouwen wilt, kun je dat met steen kopen, voor 3 vrouwen moet je wel een heeeeeele grote steen hebben, maar alles is te koop, land, dat kopen ze met stenen. We zijn zo’n 30 min. In het dorpje geweest, en eerst stond ik echt te staren. Mensen leven echt nog in de jungle. 25m van de oceaan, waar mensen zich in douchen. Ze kookte het water, voor zout echt heel apart. Helaas was er niemand in het dorp dat wij er waren, maar ik kon het me helemaal voor stellen hoe dat zou gaan.

Iedereen kauwt daar op een bepaalde pit. Daar word je sort of stoned van. Ze namen een pit, die je uit de bomen kan plukken, ze pakken dat in in een blad van die boom, en dan strooien ze er wat poeder over, wit, ik weet niet hoe het het, en dan stoppen ze dat in hun mond.
Het is ontzettend verslavend, en het witte poeder is lime, dus ik dacht meteen aan mensen in colombia en brazillie waar ze allemaal lijm snuiven, maar dit zag eruit als suiker, die grote van korrels had het. Overal kun je het krijgen als je dicht bij de evenaar zit.
Onze taxichauffeur vertelde dat allemaal hardstikke leuk, maar hij zat wel als zijn ene pit op was, direct te zoeken naar een andere pit.. En dan lette hij ook niet altijd zo goed op de weg, dus ik zag het wel weer gebeuren dat er iets ergs zou gebeuren, maar gelukkig...
Er was ook niemand op de weg.
Geen auto gezien.
Nou ja, misschien 4 en dat is het, echt iedereen was volgens onze taxi chauffeur in the jungle op zoek naar die pitten en ander eten.

Ik snap niet dat ze dat alleen op zaterdag doen,w ant volgens mij doen ze dat iedere dag. Ze hebben toch niets anders?
Maar aan de andere kant, onze taxichauffeur die woont ook in zo’n dorpje en die is ook taxichauffeur..
Na dat we in het dorpje zijn geweest werden we weer terug gebracht om half 5, en hebben we hem 30 us dollar gegeven, 15 pp en voor het ‘stenen’ geld heb ik ook 15 dollar betaalt.
Dus dat was 30 dollar in Yap..

Na Yap 1 zee dag, de Sunday Funday, die veel te gezellig was. Met zn 5en hadden we 1.5 fles sambuca op, en we hadden met alle engineers Team America gekeken, Ge-wel-dige film! Geniaal!! Ik had de film geregeld, en frikandellen, die had ik de laatste Sydney gekocht (16 feb) en huppatee, frikandelletje als avond eten, vodkaatje sprite, en een ontzettend goeie film. Het begon dus al goed zondag avond.
Na de film gingen we Mexican spelen. Een onzettend leuk drinking game..
Als je een dice (uhm, blokje met nrs 1-6 erop, uhm dobbelsteen, juistem!) liet vallen (en iedereen was al aangeschoten) moest je een shot (sambuca/dropshot) en ook als je cadet was, moest je als iemand iets fout deed een shot mee drinken (ik was de enige cadet..). Het was dus een heeel geslaagde zondag.
Kan me niet meer alles herinneren, maar ik weet zeker dat ik het gezellig vond.. ;)