Rabaul deel 3?!

De man vroeg aan ons waar dat we heen wilde en we wilden graag gewoon mooie dingen zien. Hij wist wel iets, ‘het is wel 30 min rijden hoor’ maar dat maakte ons niets uit en dus stapte hij weer in zijn truck en vroem vroem op naar de japanse bunkers!
Ontzettend mooie dingen gezien onderweg naar de bunkers, en wegen die af en toe op hielden, we reden dus gewoon op zand en grote brokken steen.
Overal liepen mensen op de weg, aan de zijkant uiteraard, en iedereen die ons zag stak hun hand op en zwaaide! Zo ontzettend pittig!
Wij aldoor terug zwaaien natuurlijk, we weten nu precies hoe de koningiigignginbgg zich voelt. Pff, daar word je arm echt lam van..
Eenmaal bij de bunkers aan gekomen, was daar ook een tour van het schip heen! Wij hadden onze eigen private tour, hoe luxe is dat?!
Voor de bunkers moest je normaal gesproken 15 dollar betalen om in te komen, maar omdat wij snel met de menigte mee liepen stonden we ook in de bunker. Niet dat we veel konden zien want er waren zo’n 200 mensen in die bunker, het was echt een ontzettend grote bunker, er werden ook tanks gehouden ofzo, ik weet het niet eens precies meer. Nu ik dit typ, is het namelijk al weer een week geleden dat we in PNG waren!
We gingen weer snel uit die bunker en op naar de auto, hij wist nog wel iets mooiers, maar dat was wel weer 15 minuten rijden. Geen probleem voor ons, het was 3uur, en om 1830u was pas all on board!
Dat hij de auto weer stopte zagen we weer een bus met mensen van het schip! Weer een tour! En wij waren er ook weer! Wat een mazzel, het waren 2 soort van bunkers voor de submarines en andere vaartuigen die ze gebruikte (japanners) in de 2eWO. Allemaal fotos gemaakt hardstikke prachtig, ik heb ze nog niet op de computer, moet even aan nicole vragen voor een usb stickie! (150 fotos gemaakt!) Bij die bunkers waren ook allemaal kinderen die daar in het water aan het zwemmen waren, we werden wel even verleidt omdat het zo ontzettend warm was, maar geen handdoekken bij ons, dus toch maar niet gezwommen in het helder blauwe water!
Na we hier zo’n 30 min geweest waren was het weer tijd om verder te gaan, onze chauffeur wist eerst even niet waar we heen moesten, maar later wist hij het wel, hij zei: ‘i know an interesting place, have you ever seen a real crocodile?’ ik antwoordde nee, en hij zei ‘Okay, lets go than!’ dus we staptte weer in de truck en huppatee, 20 min later waren we bij een ander war memorial, (de cruise die we nu doen is de 2e WO cruise, dus alles wat er mee te maken hebben, alle eilanden etc daar gaan we nu langs vandaar dat er zoveel oorlogsgeschiedenis in de avonturen zit!)
We stapte uit in Kokopo, zo heette het dorp en aan onze rechter hand zagen we de smalste golfbaan ter wereld, het was iets van 50m breed ofzo. Als je mis putte (dat is een golfterm toch?!) dan lag je bal in de south pacific..
Anyways, dat interesseerde ons niet want aan onze linker kant zagen we allemaal oude trucks, oude wapens waar mee vroeger in de 2eWO mee gevochten werd.
Entree was 5 kina, dat is PNG dollars, wat amper nog geen 1 us dollar is..
Wij naar binnen, we waren wel al erg moe, dus heb niet echt ontzttend veel informatie op genomen, we gekeken, fotos gemaakt, bij ieder wapen stond wat voor wapen het was, wat het bereik was, gewicht etc.. En toen liepen we door naar de ‘achtertuin’.
Een kooi.
Een real living croc! Whaaaaaaa!! 3 meter beest ofzo. Echt wow, vet groot, wel een klein hokkie voor de lengte van het lichaam van mister croc, maar toch. Wow.
Na dat we daar uiteraard ook een foto van gemaakt hebben, waren we weer de auto in gestapt, en gingen we weer richting het schip. Het was toen rond 1700u. Mooie tijd.
Wij terug rijden, alledrie half in slaap-mode. We reden de zelfde weg terug, en nog steeds alle mensen waar we langs reden die zwaaide en waren erg erg aardig.
En dat terwijl aan bood mensen hadden gezegt, dat het absoluut geen aardige mensen waren etc..
Echt zo absoluut niet waar.
PNG is echt een ontzettend mooi land, zou er graag nog een keer heen gaan, en er zijn ontzettend aardige mensen!!!
Om half 6 kwamen we terug. Om half 1 vertrokken we.
5 uur lang. En we hebben er voor betaalt, voor de hele dag, incl. Wat eten, de lolly’s, souveniertjes (die waren het duurst..) 25 dollar. 25 US dollar.
Wow, wat een dag..

Zo, even denken, na Papua New Guinea gingen we 3 zee dagen te gemoet en de 2e zee dag was ook de dag van de equator crossing.. Net als dat ik de evenaar over ging, moesten ook de groentjes King Neptune zien!
Ontzettend gelachen.. Iedereen in de ranzige smurrie.. Bluhh!!
Maar, ik voelde ook met ze mee, i know where they have gone through!
Laatst zat ik in de bar en ik ging vertaald engels praten. Dingen in het nederlands dus verkeerdemom (verkeerd om) zeggen. Dan merk je toch wel dat het engels zo zn impact heeft. Bij sommige woorden moet ik echt goed na denken voordat ik het nederlandse woord weet! Zo maf, en het word alleen maar ergerderer..