Dalian + Xingang (aka Beijing)

Dit verhaaltje gaat niet echt over China, maar over Nagasaki kom ik net achter.
Anyways, ik typ een dezer laatste dagen wel over de Groooooooote Muur, Tian'men Square en ohja, de Verboden Stad, ja daar ben ik ook geweest ja, wie niet?! (Whaaaaaa!!!:D:D)

Daar kom ik morgen, in Dahlian, People’s Republic of China, achter! Whaaaaaa!!! Rockster-sch!!!
Anyways, wij wilde naar de china town, konden we het eers niet vinden, later wel gelukkig, en daar aan gekomen, zagen we weer de most amazing stuffies.
Daar heb ik het uber leukerigste souverniertje gekocht voor het kleinste familie membertje! Al begin ik me nu wel zorgen te maken of dat nu nog steeds gaat passen, want ik weet niet hoe snel of dat babietjes groeien.. Ahwell..
Later liepen we langs het beste kraampje ooit, dat moet ik ook maar beginnen thuis denk ik. Een fruitkraampje. Neeee niet zoo als we die thuis hebben..
3 aardbeien op een stokje voor 100 Yen (1 dollar), of 1 slicje ananas op eens stokje voor 100 Yen, of 3 grote aarebeien (toch oma?! ;)) voor 200 Yen. En lekker dat het was! Fritzz ging voor de grote aarebeien en ik de grootste kleine! Alle geld uitsparen wat ik kan, ja toch niet tdan!
Later liepen we terug, door de huge shopping arcade, gingen ook weer een starbucks in maar daar kende ze ook niet mine favorite mango passion fruit smoooooothie Snif snif.
Buiten stond iemand iets uit te delen, dus ik vroeg of ik ook een dingetje mocht, want je bent een............. juistem.
Ik kreeg er een, een Soy Joy, hardstikke lekker, geen idee wat erin zat, maar ik had honger en dat meisje was gewoon op het juiste moment op de juiste plek!
Daarna liepen we weer richting de eerste shopping mall, waar ik met justin de cd’s had gekocht, en gingen we ergens wat drinken, dat was ecfht een regelrechte ramp.
NIEMAND spreekt er engels.
Godsamme wat een ramp is dat zeg. Tjing tjong tjang Hi en ie-eh kan k nog wel maar daarna houdt het gewoon op!
Fritzie wilde een cola, maar ze kreeg kouwe koffie, enik wilde orange juice, en ik kreeg orange juice, haha, dat kennen ze dan weer wel, ik blij dat ik dat lekker vind!
Ieder drankje gewoon 400 Yen, dat is ff duur, 4 US dollar voor een drankje! Op het schip kost dat zeker maar 50 tot 90 US DOLLAR cent! Dus dat was een zure appel.
Ik kreeg het drankje van Fritz, dat was wel heel lief weer natuurlijk.

Fritz die was moe en wilde weer terug naar het schip en ik wilde nog wel wat shopping doen, dus onze wegen scheidde zich.
Ik ging nog een aantal winkels in, maar het geluk stond niet aan mijn kant. Daarna ben ik gewoon nog wat rond gaan wandelen in de kou, het is echt stereves koud hier! Brr, zeker een graadje of 15 a 18. Pff, dat is koud als je je voorsteld dat we 18 maart nog in hitte zaten van boven de 35 graden! Naha was nog oke, dat was zeg maar 22 graden, en daarna werd het gewoon bibberen. Jas an, en hupaatee.. De vrieskist in!

Ik was rond een uur of half 8 weer aan boord, dus ik had een leuk dagje!
Ging alleen de gangway af en alleen de gangway op, maar ben daarna maar eventjes alleen geweest, zo leuk is dat. Je komt overal mensen tegen, no matter where the piep you are! :)

Savonds hoorde ik mensen spelen in de crew mess ik hoorde gitaren en dacht heee, wat is hier gaande, dus ik ging de OB uit, en in de crew mess zitten, waren daar gewoon een aantal gasten aan het jammen. Heerlijk dus.
Ik er bij zitten, lekker genieten van hun muziekjes, en toen kwam Sigit eraan. Nog nooit was hij me op gevallen, totdat hij de gitaar vast pakte!
Jeuzes! Wat een gitarist! Hij is echt super duper goed, dus toen werd de avond nog veel mooier. Het ging door tot in de vroege uurtjes, en de volgende dag was toen ook iets minder leuk toen mijn telefoon van zich liet horen.
Uiteraard ging het gewone leven weer van start, en ging ik weer aan de slag beneden, we warenbezig met DG4 te overhalen, dus een uber grote APK keuring voor de motor. Dat is allmeaal hardstikke lastig uit te leggen, dus dat komt allemaal wel als ik weer thuus ben!